alfabedeki sessiz harfler ne demek?

Sessiz harfler, sözcüklerin ses yapısında yer almasına rağmen telaffuz edilmezler. Alfabedeki sessiz harfler şunlardır:

1. B: Bazen kelimenin başında okunur, ancak çoğu zaman diğer harflerle birleşerek sesli harflerin okunmasına yardımcı olur. Örnek: bal, lamba.

2. C: Bazı durumlarda okunur, diğer durumlarda ise sessiz kalır. Türkçedeki c harfi genellikle /c/ sesini ifade eder. Örnek: cam, çamur.

3. D: Bazen kelimenin sonunda okunur, ancak diğer durumlarda sessiz kalır. Örnek: dadı, dede.

4. Ğ: Türk alfabesindeki tek sessiz harf olan ğ harfinin bir sesi yoktur. Yalnızca Türkçe'de belirli durumlarda önceki harfin uzatılmasına yardımcı olur. Örnek: ağaç, dağ.

5. H: Genellikle kelimenin başında okunur. Örnek: hamur, hava.

6. J: Türkçedeki j harfi, Farsça ve Arapça kökenli kelimelerde kullanılır ve /c/ sesinin yerine geçer. Örnek: cennet-jennet, cevap-cavap.

7. K: Bazen kelimenin başında veya sonunda okunur, diğer durumlarda sessiz kalır. Örnek: kek, kum.

8. L: Genellikle diğer harflerle birleşerek sessiz kalır. Örnek: balık, alkol.

9. M: Bazen kelimenin sonunda okunur, ancak diğer durumlarda sessiz kalır. Örnek: mum, amcam.

10. N: Bazen kelimenin sonunda okunur, diğer durumlarda ise sessiz kalır. Örnek: insan, ten.

11. P: Genellikle kelimenin sonunda okunur. Örnek: kelepçe, çayıp.

12. R: Türkçede, kelimenin sonunda sessiz olarak kullanılır, ancak bazı şivelerde veya yabancı kelimelerde sesli olarak da kullanılabilir. Örnek: araba, reçete.

13. S: Bazen kelimenin sonunda okunur, diğer durumlarda ise sessiz kalır. Örnek: masal, kış.

14. Ş: Türkçe'nin özgün seslerinden biridir ve genellikle kelimenin başında veya ortasında kullanılır. Örnek: şapka, aşı.

15. T: Bazen kelimenin sonunda okunur, diğer durumlarda sessiz kalır. Örnek: adam, tart.

16. V: Türkçede nadiren kullanılır ve genellikle sözcüklerdeki ünlülerle birleşerek sessiz kalır. Örnek: avuç, kivi.

17. Z: Bazen kelimenin sonunda okunur, diğer durumlarda ise sessiz kalır. Örnek: gaz, öz.